Başkacıl / Sena Türkmen

bizden güçlüydüler ve aramızdaki ayrım burada başlıyordu

her gün yaşanan temaslardan memnun

anlara bağlı, düğümlere sadık

yoldan sapmanın prosedürüne hakimdiler

pek çok şeyle ilgilenebilirlerdi

neye sahip değillerdi, başkasının üzüntüsüne.

nezakete, sabırsız beklemelere,

yoksun ve dargın yeni güne,

sıska bileklerle dahil olmaya tanış değillerdi

aramızdaki ayrım burada büyüyordu

birbirimize dokunmadan paralel bugünlerde

bir yerlere kayıt ediliyorduk

sıra numaraları alıyorduk

içimizi görsünler cihazlarda ne çıkar

bir yerlere üyeydik bizi bilsinler

birbirimizle dokunmadan etkileşim için

temassız alışveriş için

katılımı belgeleyen sertifika

dayanışma için

aynı veri tabanlarında bulunabiliyorduk istesek

neye sahip değillerdi, aynı isteğe.

gülerken diş gösteriyorduk burada benzerlik yanılgısı

seslerimizi biliyorduk, tesirine ilişkin deneyim sahibi

sağduyu sahibi ve tüm zamanlarımızın sahibi gibi

davranabiliyorduk

ağzımızda geleneksel tatlar

aromalara ve soslara güvenmiyorduk

birbirimizi bilmeden paralel evrenlerde

iyi biri oluyorduk sorulunca

soru sorunca zararlı

premium kabuslar

ayrım cevaplarımızda büyüyordu

uzak bir yeri ev yapma hevesimiz

başkalığımızı hep var kabul ettiren bir şeydi

tehlikeli boşluklar

kaygı duvarları ören bir şey üstümüze

sıyrılmalar

uçurumlarına ilgi duymuyor gibi davranmak

aynı yerde farkındaydık

neye sahip olamadığımızın