Keşke İnsanı Yalnız Güzellik Büyütseydi / Şükrü Erbaş

Fotoğraf: Kadir İncesu

Keşke İnsanı Yalnız Güzellik Büyütseydi / Şükrü Erbaş / İbid.Şiir Dergisi 02’den

Dede

Sınıfımda iki arkadaş var

İsmimle alay ediyor

Biliyor musun…

Ah yanlış büyüyen çocuklar ah!

Sen de buna üzülüyorsun

Yetmiyor, dünyaya küsüyorsun

Öyle mi…

Ama ismim benim varlığım Dede.

Tabii ki kuzum.

İsminin güzelliğini biliyor musun sen

Ciwan genç demek, yiğit demek

Cömert demek, güzel konuşan demek

Büyük demek, sağlam demek, eli açık demek

İnsanın güzeli demek

Böyle ol diye Ciwan dedik biz sana

Arkadaşların bunları bilseydi

Bir daha kıskanırlardı seni.

İnsan, ismine

Yaptıklarıyla, söyledikleriyle, sustuklarıyla

Kendi varlığından hayat verir kuzum

Yoksa hepimiz

Kötü bir karalama defteri olurduk.

Bırak o babalarından yapılmış çocukları

Senin ismin de bütün isimler gibi

Dünyayı mucizeye çeviren bir ışıklı cevher.

Keşke insanı yalnız güzellik büyütseydi

Değil mi…

2023

Ibid.Şiir Dergisi

Yukarı