İbid.Şiir’in 2. sayısından bir Şükrü Erbaş şiiri: Keşke İnsanı Yalnız Güzellik Büyütseydi.

“İsminin güzelliğini biliyor musun sen / Ciwan genç demek, yiğit demek / Cömert demek, güzel konuşan demek”