Fotoğraf: Kadir İncesu
İnsan Acısını Sevince / Şükrü Erbaş
Bana dedi ki
Ben sadece seni sevmeyi biliyorum
Konuşamam, söze inanmam
İnansam da sanki yalan gibi gelir konuşmak
Kalbim görür, ağzım görür, parmaklarım görür
Acı çekerim bir de
Sen görmezsin, sana bakarken ağlarım
Yaşlar içimdeki bütün serçeleri
Yaprakları bulutları karıncaları yıkar
O zaman kendimi de severim
İnsan acısını sevince dünyayı da seviyor
İncinirim bir de
Herkesin sevdiği varmış da
Dünyada yapayalnız kalmışım gibi incinirim
Yüzünü biraz fazla çevirsen uzağa
Gider gider aynaya bakarım
Sen bana bakıyormuşsun gibi
İnanırım kendime.
Bana dedi ki
Ben sadece sevmeye inanan bir budalayım
Beni kimse sevgisizliğe inandıramaz
Hayvanlarla arkadaşlık yaptın mı hiç
Onların merhametinden
Tanrı birazcık da biz zavallılara verseydi
Yataklarımızı sokaklara sererdik
Tuhaf bulmazsan
Beni sevmesen de olur
Seni sevmeme izin ver yeter
Ama canındaki yalnızlıkla izin ver
Unuttuğun bütün acılarla izin ver
İnandığın bütün aşklarla izin ver
Yazıp duruyorsun ya dünyada ölüm var diye
Ben de sana senin sözlerinle söyleyeyim
Dünyada ölüm var ama sevgi yoksa
Ölüm de olmayacak biliyor musun
Sonsuz bir çürüme düşecek hepimizin payına…
2023
